Pragmatizm felsefesinin kurucularından kabul edilen William James’in 1906-1907 yıllarında, Lowell Enstitüsünde ve Columbia Üniversitesinde verdiği derslerden oluşan Pragmatizm -Bazı Eski Düşünme Biçimleri İçin Yeni Bir İsim başlıklı bu çalışması, felsefe tarihinin tartışmasız en kıymetli metinlerinden biri olarak kabul ediliyor. Din, hakikat ve sağduyu gibi kavramların gerçeklik algımızda tuttuğu yeri sıkı bir sorgulamadan geçiren William James, okurlarına gerçekliğin yeni bir yorumunu sunuyor. Bu hâliyle felsefi bir mizaç olarak pragmatizm, “anlamı” dogmalardan koparıp, insan eylemlerinin ve deneyimlerinin sonucuyla değerlendirilmesi gereken bir noktaya konumlandırır. Tam da bu bağlamda gerçekliği yeniden kurar ve anlamlandırır. Yazarın bizzat kendisi tarafından “en önemli metni” olarak kabul edilen Pragmatizm, insanlığın en kadim sorularından doğru ve iyinin ne olduğuna dair hayatın içinden bir cevap veriyor.