Philosophia Ottomanica, Osmanlı Felsefesi adlı bu çalışmanın temelde iki maksadı vardır: Bunlardan birincisi, Osmanlılar Dönemi’nde incelenmeye değecek yoğunlukta ve olgunlukta bir “felsefe etkinliği”nin bulunduğunu kanıtlamak; ikincisi ise, söz konusu etkinlik sonucunda ortaya çıkan düşünsel birikimin bazı özgün yönlerinin mevcut olduğuna dikkat çekmektir. Bu maksatları, hakkıyla gerçekleştirebilmek için kapsamlı bir araştırma yapılması gerekmektedir; ancak böyle bir araştırmayı yürütecek yeterli imkânlara sahip olunmadığı için şimdilik kolayca ulaşılabilecek türden birincil ve ikincil kaynaklara dayanmak suretiyle, hem filozof [veya düşünür] olarak nitelendirilebilecek şahısların felsefî görüşlerine kısaca değinmek, hem de Osmanlı Felsefesi’nin gelişim seyrini anlamamızı kolaylaştıracak tarihî bir model oluşturmak düşüncesiyle, böyle bir denemeye girişmek uygun görülmüştür.