Bilindiği gibi Hicri VII. ve VIII. yy. Arap edebiyatının gelişme seyrinde büyük atılım noktası oluşturmuştur. Arap hayatının bir parçası olan edebiyat da bu değişimden nasibini almış, yeni içeriik kazanmasının yanı sıra bediiyye gibi şiirde farklı bir türle tanışmıştır. Ancak tür olarak her ne kadar yeni kabul edilse de, asıl itibariyle Cahiliye dönemi şiiriyle alâkalıdır. Çünkü Cahiliye dönemi Araplarının inşat ettikleri şiirlerde âdet üzere belâgat sanatlarını kullanmış oldukları bilinmektedir.Bediiyye; Hz. Peygamber (s.a.s) Efendimizi methetmek için nazmedilmiş, her beytin içinde en azından bir bedi sanatının yer aldığı, “basît” bahriyle yazılmış, genellikle redif harfinin kesreli “mim” oduğu, oldukça uzu manzumelere denir.