Lebîd bin Rebîa Arapların en büyük şairlerinden biriydi. Kur’ân-ı Kerîm nâzil olmadan evvel panayırlarda şiir yarışmaları yapılır, bunlar içinden seçilen ilk yedi şiir ‘Muallakât-ı Seb‘a ismiyle Kâbe’nin duvarına asılırdı. Bu şiirlerden biri de Lebîd’e aitti. Onun şiiri yıllarca Kâbe duvarında asılı kalmıştı. Rasûlullah onun bir mısrâsı hakkında:-“Şairlerin söylediği en doğru söz, Lebîd’in;Elbette Allah’tan başka her şey bâtıldır, boştur! sözüdür”. buyurmuşlardı. (Buhârî, Menâkıbu’l-Ensâr, 26; Müslim, Şi’r, 2.)Bir gün Hz. Ömer ona:“-Ey Ebû Akîl! Şiirlerinden bana bir şeyler okuyabilir misin?” diye ricada bulunmuştu. Lebîd:“-Allah bana Bakara ve Âl-i İmrân sûrelerini öğrettikten sonra asla şiir söylemem!” diyerek bu talebi nazikçe geri çevirdi. (Bkz. İbn-i Abdilber, el-İstîâb, 3: 1337. Krş. İbn Sa’d, 1: 300; 6; 33; Beyhakî, Şuab, 6: 287/4194; İbn Esîr, Üsdü’l-ğâbe, 4 : 516; İbn Hacer, Fethu’l-Bârî, 7: 153.) (Dr. Murat Kaya, Kitabımız Kur’ân)Allah’ı ve Rasulünü anlatmayan her söz eksiktir yarımdır şairinde mısralarında belirttiği gibi;         Cevahir var iken pul neye yararAczini bilmeyen kul neye yararHerkes bir yol tutturmuş gidiyorMevlaya varmayan yol neye yarar..