Arthur Schopenhauer’in yapıtları, Parerga ile Paralipomena’nın 1851’de yayınlanmasından sonra ciddi bir ilgi görmüş, ona uluslararası bir ün kazandırmıştır. Bu çalışmada, Perarga’daki uzun denemelerinin dördü yer almaktadır. Bu denemelerin ilki, gerçek ile ideal arasındaki ilişkiyi ele alır. Schopenhauer felsefe tarihindeki bu önemli soruna kendi felsefesi açısından bir çözüm getirir. Öteki denemelerin konusu, yine felsefe tarihinde önde gelen kişilerin ya da akımların kısa, etkileyici değerlendirmelerinden oluşur. Üniversitelerde felsefe, düşünce tarihinde akademik felsefeye yönelik en ciddi eleştirilenlerden biri olsa gerek. Son deneme ise genelde eşzamanlılık diye adlandırılan olgulara ya da özgür istemenin karşı yarısı olarak kişinin yaşamına yol gösteren, kimi yazgı, kimi talih, kimi de iyilik perisi diye adlandırılan güce ilişkin felsefi bir incelemedir.