Artık her okul çocuğunun bile bildiği gibi Zizek’in yeni kitabı özel bir sıra izlemeden, Hegel, Marx ve Kant tartışmalarını; sosyalist dönem öncesi ve sonrası birçok anekdot ve düşünceleri; Stephen King ve Patricia Highsmith gibi geniş kitle yazarlarının yanı sıra Kafka üzerine notları; operaya ilişkin referansları (Wagner, Mozart); Marx Kardeşler’in şakalarını; hem cinsel hem de müstehcen esprileri; Spinoza ve Kierkegaard’dan Kripke ve Dennett’e kadar felsefe tarihine ilişkin düşünceleri; Hitchcock filmleri ve diğer Hollywood-ürünlerinin analizlerini; güncel olaylara referansları; Lacancı doktrinin anlaşılması zor noktalarını; günümüz kuramcılarıyla (Derrida, Deleuze)polemikleri; karşılaştırmalı dinbilimini; ve son günlerde ise bilişsel felsefe ve nöro-bilimsel “gelişmeleri” içerir. Bunlar, Eisenstein’m adlandırabileceği gibi “cazibeler montajı”nda, bir tür kuramsal çeşitlilik gösterisinde sıralanır, bu gösteride “çokluklar” serisi birbirini izler ve seyirciyi kendinden geçmiş büyülenme içinde tutar. Fredric Jameson