Müslüman bilim adamlarının ittifak ettiği bir anlayışa göre, çocuk İslam fıtratı üzerine doğar. Reşit olana kadar da bu fıtratını korur. İçinde bulduğu sosyal, kültürel, siyasal ve ekonomik çevre çocuğun gelişmesini etkiler. Hz. Peygamber çevrenin etkisine dikkat çeker. Bu görüşe göre insanın bu doğal yapısına her müdahale, hem insanların birbirlerine güçlü doğal bağlarla bağlanmasını zorlaştırır, hem de gelişmeyi frenler. Öyleyse yapılacak tek şey vardır. O da Doğal hukukun işlemesini sağlamak… Siyasal kurumların ana görevi işte Yaratıcı’nın bağışladığı bu hakkı korumak olmalıdır. İnsanın özünde varolan sosyal bağların güçlendirilmesi, bireysel farklılıkların yokedilmesi şöyle dursun tersine farklılıkların geliştirilmesi için gerekli siyasal mekanizmalar oluşturulmalıdır.