Okuyacağınız öykülerin çoğu bölümlerinde yaşantınızdan kesitler bulacak, geçmişe dönüp anılarınızı tazeleyeceksiniz. Kimileriniz de: “Olmaz böyle şey.” diyecek… “… Gürbüz, çizmelerini bir yerlere koymaya kıyamadı. Koynuna aldı, onlarla yattı. Sımsıkı sarıldı, hülyalara daldı. Yarın okula, çizmelerini giyip gidecek, pantolon paçalarını da koncuna sokacaktı. Teneffüste karlar üstünde yürüyecek, çizmelerin izi görünecekti. Kim bilir, ne biçim iz bırakırdı…” “… Uyuya kaldı. Gece rüyasında çizmelerini kestiler. Uyandı, çizmeleri koynundaydı. Daha sıkı sarıldı.”