Uzakdoğu'da bir budist tapınağı, bilgeliğin gizlerini aramak için gelenleri kabul ediyordu. Burada geçerli olan incelik, anlatmak istediklerini konuşmadan açıklayabilmekti.Bir gün tapınağın kapısına bir yabancı geldi. Yabancı kapıda öylece durdu ve bekledi. Burada sezgisel buluşmaya inanılıyordu, o yüzden kapıda herhangi bir tokmak, çan veya zil yoktu. Bir süre sonra kapı açıldı, içerdeki budist, kapıda duran yabancıya baktı. Bir selamlaşmadan sonra söz'süz konuşmaları başladı. Gelen yabancı, tapınağa girmek ve burada kalmak istiyordu..
İçerisinde üç kitap mevcut. Mutluluğun Kıyısında, Beyaz Geceler ve Soytarı adında üç hikaye. Kısa Soytarı ve Mutluluğun Kıyısında hikayelerini Dostoyevski’ye hiç yakıştıramadım. Sanki onun değilmiş gibi ya da zorla yazılmış gibi. Bir sonucu ve amaçları yok. Kişinin tercihine kalmış bir roman…
itiraf etmeliyim ki,kapağındaki hüzünlü bakan kızın kostümü dikkatimi çekmişti ilk önce… yazarın 3 kısa öyküsünden oluşuyor…akıcı bir dil gibi görünmese de çağdaşlarına göre dostoyevskiyi yine de sıkılmadan okuyabiliyorsunuz…tavsiye edilir 😉
insanı etkileyen başından ayrılamayacagınız hikayelerle anlatımı mukemmel bir kitap.yalnız son hikaye biraz sıkıcı.kısa kısa ama verilmek istenen mesaj verilio.
Kitap Yorumları - (4 Yorum)
İçerisinde üç kitap mevcut. Mutluluğun Kıyısında, Beyaz Geceler ve Soytarı adında üç hikaye. Kısa Soytarı ve Mutluluğun Kıyısında hikayelerini Dostoyevski’ye hiç yakıştıramadım. Sanki onun değilmiş gibi ya da zorla yazılmış gibi. Bir sonucu ve amaçları yok. Kişinin tercihine kalmış bir roman…
itiraf etmeliyim ki,kapağındaki hüzünlü bakan kızın kostümü dikkatimi çekmişti ilk önce… yazarın 3 kısa öyküsünden oluşuyor…akıcı bir dil gibi görünmese de çağdaşlarına göre dostoyevskiyi yine de sıkılmadan okuyabiliyorsunuz…tavsiye edilir 😉
yeni bitirdim bu kitabı..çok çok beğendim.. tam bir Dostoyevski eseri…
insanı etkileyen başından ayrılamayacagınız hikayelerle anlatımı mukemmel bir kitap.yalnız son hikaye biraz sıkıcı.kısa kısa ama verilmek istenen mesaj verilio.