Bir milletin kültür hazinesinin en gözde taşıyıcısı, kültürel mirasının en tartışmasız tanığı, söz varlığıdır. Hepsinin tarihsel belgelerinin kök Türklere dayandırıldığı ve aynı kültürel varlığın mirasçıları iken ve bilimsel açıdan lehçe olmalarına rağmen siyasal yapılanmalar sonucunda her biri resmi dil statüsüne getirilmiş bu lehçelerin söz varlığı, doğuda Türkmenistan’dan, batıda Balkanlara, kuzeyde Gagauz Yerinden güneyde Suriye, Irak ve İran’ın güney sınırlarına kadar uzanan modern Oğuz alanında bir bütünlük göstermektedir. Modern Oğuz Türkçesi bu geniş alanda aslında; özelliklerinin biribirinden çok ayrılmadığı, Türkiye, Azerbaycan ve Türkmen olmak üzere, üç büyük ağza zemin teşkil etmektedir. Bu, dil bilimsel bir gerçektir ve bu üç lehçenin benzer özellikleri açısından, bir arada değerlendirilme, incelenme zorunluluğu gün geçtikçe artmaktadır.