Kur’an-ı Kerim’i anlamaya çalışan ve manalarının derinlerine dalmak isteyen birinin, bu dört temel terimin manasını tam ve kapsamlı bir şekilde anlaması ve idrak etmesi gerekir, bu açık ve bilinen bir şeydir. Şayet insan ilâhın ne olduğunu, rabbin ne demek olduğunu, ibâdetin ne ifade ettiğini, din kelimesinin neleri kapsadığını bilmezse, kesinlikle Kur’an onun gözüne anlamsız sözler gibi görünür ve onun manasından hiçbir şey anlayamaz. Çünkü o zaman tevhidin hakikatini, şirkin mahiyetini tam manası ile anlayıp idrak edemez. Bu durumda ne dinini, ne de ibâdetini yalnızca Allah Subhanehu ve Teala’ya hâlis kılabilir. Eğer kişinin zihninde bu terimler kapalı ve karışık kalırsa, bu kavramların manaları da eksik olacaktır. Kuşkusuz Kur’an-ı Kerim’in irşad ve hidayet için indirilmiş âyetleri de bu kişiye karma karışık gelecektir. Kur’an’a inandığı halde ameli ve akidesi eksik olacaktır…