Kıbrıs’ta özellikle ‘kültür’, ‘kimlik’ gibi kavramlar üzerinde yıllardır sürdürülen tartışmalarda kendisini hissettiren en büyük eksiklik sınıfsal bakış açısıdır. Bu eksiklik pek çok kişiyi, tek tek her toplum üyesinin kabul edebileceği tanımlara ulaşma sevdasına saplamaktadır. Böyle bir yaklaşım, kavramların ele alınış tarzına sinmiş durumdaki politik – ideolojik işlevi ve bunun sınıfsal mücadelesi açısından taşıdığı önemi yadsır… 1983 yılında Lefkara işleriyle ilgili olarak hazırlanan bir mezuniyet tezinin önsözünde şu satırlar bulunuyordu: “Türk el sanatlarından bir tanesini teşkil eden Lefkara işini mezuniyet tezi olarak almamın başlıca nedeni bu işin bir Türk işi olduğunu ispatlamaktır”… Bu yaklaşım halkoyunlarından dil’e, türkülerden el işlerine kadar her şeye Anadolu’da kök arayan, her olguyu kendi canlı dirimsel yaşantısı içinde değerlendirmek yerine, başka bir şeylerin uzantısı olarak algılayan bir anlayışın özel bir ifadesi olmaktadır. Kuşkusuz ki bunun masum bir tercih olduğu söylenemez. Çünkü kendisini üreten nesnel koşulları belli sınıflar adına yeniden üreten oluşturucu bir işleve sahiptir. (Muharrem Faiz)