Philby’i duydukları gece, istihbarat âlemindeki birçok insan günah çıkardı… Gerçeğin ne olduğuna yönelik şüphe duymak başka, bu gerçeği birisinin ağzından duymak başka bir şeydi.Aniden oyunun tadı kaçmıştı ve “Rubicon Nehri geçilmişti.”Philby gibi sevdiğiniz, beraber içtiğiniz hatta hayran olduğunuz birisinin her şeye ihanet ettiğini görmek. Tüm ajanları ve boşa harcanan operasyonları düşünmek: Masum bir gençliğin kaybolup karanlık çağların başlaması gibiydi. Peter Wright, MI5’in eski Başkan YardımcısıKim Philby kimilerine görebir şeytan ya da hain olmasına rağmen gerçek bir efsanedir. Onun hayat hikayesi ya da zekice kurgulanmış benzerleri pek çok modern casus romanına ilham olmuştur.  Robert J. Lamphere, FBI AjanıPhilby gerçek benliğini asla ifşa etmemiştir. Ne İngilizler ne beraber olduğu kadınlar ne de biz, onun üzerini örten esrarengiz zırhı delmeyi başaramadık. Casusluktaki büyük başarısı onun hayatıydı ve öldüğü güne kadar bu böyle devam etti. Ama en sonunda Philby’nin herkesle- bilhassa bizle- alay ettiğinden şüphe duydum.Yuri Modin- “Cambridge Ajanları”ndan sorumlu KGB yetkilisiPhilby’nin bir evi, kadını ve inancı yoktu. Doğuştan gelen üst sınıf kibrinin ardında, macera hazzı, hiçbir zaman sadakatine layık olmayacak bir kendinden nefret etme yatıyordu. O, tedavisi mümkün olmayan aldatma hastalığının esiriydi.John Le Carré