Bilindiği gibi yeryüzünde şirkin ilk ortaya çıkışı salih kimseler hakkında aşırılıktır. Nitekim Buhari’nin İbn Abbas’tan rivayet ettiğine göre Nuh kavmi ölmüş salih kişilerin resimlerini Allah’a daha çok ibadet etme azmiyle yaptılar fakat zamanla onlara tapmaya başladılar. Rasulullah (s.a.v.) zamanındaki arap müşrikleri de Lat, Menat, Hübel, Uzza gibi ölmüş, salih olarak bildikleri kişilere Allah’a daha çok yaklaşmak gayesiyle tapıyor ve onları şefaatçi olarak kabul ediyorlardı.İmam İbn Teymiyye bu eserinde ayrıca kabrin başında Kur’an okumanın, dua etmenin caiz olup olmadığını delilleriyle açıklamaktadır.