Safura sadece bir kez şehre gitmişti, o da anne ve babasıyla. Doktorun muayenehanesinin bahçesinde ve şehrin meydanlarında gördüğü rengârenk çiçekler onu etkilemişti. Kendi evlerinin bahçesini de böyle bir çiçek bahçesine dönüştürmek istiyordu. Bunu annesiyle paylaştığında annesi, suratını asarak o kadar çiçeği sulamak için yeterli suya sahip olmadıklarından bunun imkânsız bir şey olduğunu söylerdi hep.