MELEKLERİN KISKANDIĞI KİM DERSENİZ CANIM ANNEMGüller gibi kokar teni, doymam öpsem gözleriniYine duysam sözlerini, kim derseniz canım annem.Ah! Yeniden tutabilsem, bırakmam ben elleriniMeleklerin kıskandığı, kim derseniz canım annem.Esirgemez şefkatini, içsem doymam sevgisiniÇok severim kendisini, kim derseniz canım annem.Her gün büyür hasretimiz, çok özlerim kendisiniIşıklar saçsın Rabbimiz, kim derseniz canım annem.Beni kollar, beni korur, zavallım hep mahzun dururNeylersin ki akıbet bu, bir zalim rüzgâr savurur.Kollarımda değil aman, kara topraklarda uyurIşıklar saçsın Rabbimiz, kim derseniz canım annem.Çekerim versin derdini, alsaydım tüm kederiniHiç koymazdım hep öperdim, ah! O pamuk ellerini.Gönül nasıl kaderin var, soldurdu hep gülleriniO ebedi bir duadır, kim derseniz benim annem.Gökyüzünde o yıldız yok, o gurup yok, o mehtap yokSümbülün boynu bükülmüş, o bülbül yok, o şebnem yok.Hayat tatsız tuzsuz olmuş, billâhi o eski zevk yokKalbimde o bir matemdir, kim derseniz benim annem.Baksaydınız gözlerine, sevgi ve merhamet taşarGarip biri, mazlum biri, gönül meler, ona koşar.O nur yüzünü görünce, beş duyum bir olur coşarIşıklar saçsın Rabbimiz, kim derseniz canım annem.