Çarşıda, yolda, okulda; derslikte, bahçede, işlikte ne çok hayat gelir geçer yanı başınızdan; dokunduğunuz, sizde iz bırakan… Hepsinin hayatı romandır, hepsi öyküler taşır kendi saklısında… Günler birbiri ardınca devrilirken çoğalır paylaşılanlar/ anlatılacaklar… Sonra yıllar sessizce akar; o anlar, o paylaşımlar birer ikişer öykülere dönüşür.Gün gelir bir kaleme dolanır da gün yüzüne çıkar o güzelim günlerin yüreklerde taht kuran incelikleri…Yazdıklarını insan sıcağıyla gülümseten Ahmet Ordu, bu kez, öykülere dönüşen o anların gizlisine çağırıyor okurlarını… Çünkü yaşam boyu sevgiyle yürüdüğü yolda el verdikleri gün geliyor öykülere saklanmış kendi kahramanlığını da duymak/ bilmek istiyor.Ödenmez olanlardandır gönül borcu ya hiç değilse o yola çıkmış olur insan. Değilse hangi hayat sığar bir öyküye!