Hayreddin Karaman, Reşid Rızâ’nın Gerçek İslâm’da Birlik nâm kitab müsveddesini temcid pilavı gibi ısıtıp ısıtıp Müslümanların önünen sürmekten nedense bıkmadı bir türlü (en son İz neşriyât tab’ etmiş). Üstelik bunu onca tenkîde kulak tıkamak, mukaddimesindeki onca fecî hataları ısrarla ve inadla tekrar etmek pahasına yapıyor! Mevzûyla iligili literatürü tâkib ve tahlîl etmekden âciz sayın Karaman’ın bu “garib” tavrındaki ısrarını anlamak müşgil (mi?). Müslümanlara Efgânî, ‘Abduh ve R.Rızâ gibi baştan ayağa batak içindeki şahsiyyetleri “uyanış önderleri”, “gerçek İslâm(!)” mümessilleri gibi takdîm etmek, hadi diyelim 15-20 yıl kadar önce mâzur görülebilirdi belki ama, ya bugün? Mezkûr şahsiyyetlerin ve açtıkları çığırın bütlânını müdellelen isbât ve izhâr eden şunca neşriyât orta yerde dururken (husûsiyle de Dr. Muhammed Reşâd Bey’in “Cemâleddîn Efgânî Etrafında Makaleler” adlı kitabı)hâlâ eski terâneleri çığırmak, bir prof.a, hele ki Türkiyeli Müslümanların kâhir ekseriyyetinin imtisâl etdiği, “âbide şahsiyyet”(!) addeddiği bir prof.a ne derece yakıştığını, veyâ, Şeyhü’l-İslâmı bu olan Türkiyelilerin ne vaziyyetde olabileceğini varsın kâriîn-i kirâm takdîr etsin.Vesselâm… Yusuf Hanîf12 Ramazân-ı Şerîf 1424