Ezel gününde kısmetine bir ulu rehber çıkarak, onu bu dünyanın çirkeflerinden çekip çıkarmak üzerine: “Ey ezel dostum! Ne gözlerin iyi görüyor, ne de kulağın yeterince tam duyabiliyor, Onun için bana gel, sakın elini elimden çekmeye kalkışma. Zira yeryüzünde öyle uçurumlar, çukurlar mevcuttur ki, senin o az gören gözün ve sağırlaşmış kulağın ile o girdapları görmen kabil değil. Böylelikle de, her an o çukurlardan, hendeklerden birine düşmek tehlikesi ile karşı karşıyasın!… ” diye seslenir.Onun için de, ezel gününde seni seçmiş ve bu dünya hayatında seni üstüne almış olan o Dost’u tanı ve unutma. Tuttuğun eli asla bırakma ve gene asla ondan vazgeçip yanında ağyare yer verme!…