Korkuyorum anne insanlar çok varTufan dolusu su yutuyorumYanlış güneşe yolculuk etmişimIsrarlı bir ızdırap göğüs kafesimi deliyorSentetik bir mutluluk dikiyorlar göz kapaklarımaBiliyorum bu gülümse bana ait değilİntihar edemem yerime bakacak kimse yokBir elma bahçesinde ilk günahı sergiliyorumDevlet hastanelerine düzenli olarak gözyaşı bağışlıyorumO hikayedeki palyaço bir tabanca satın alıyorHayatına koyduğu nokta bir kurşun genişliğindeGöğe yükselemeyecek kadar ağırlaşıyor ruhlarÖnünden geçtiğim mezar taşına alıcı gözle bakıyorumAnne yemin ederim ilaçlarımı alıyorum
Kitap Yorumları - (0 Yorum)