Bulunan, bulundu sanılan her şey eskimeye, pörsümeye, çürümeye, iflâs etmeye mahkûm.. Bu da, yaklaştıkça kaçan ufuk çizgisi misâline eş, bir “yeni”nin daha ilerideki “yeni”ye namzetliğini ilân ediyor. Aramak için aramak yok, bulmak için aramak var. Her bulduğum veya bulduğumu sandığım bayatlaşacağına göre aramak niçin?.. Her arayış da gayesine ulaşmayacağına göre bulmak ne fayda?.(Kitap’tan sf.15)