‘Yüzüne bakıyorum da, yine o hüzün. Bir buralı oluyor, bir Türkiyeli. Bir güneş açıyor yüzünde, bir kar yağıyor. Elinden gelse yapabilse, kağıttan bir kayık olacak, bırakacak kendini Tuna’ya, İstanbul’a kadar gidecek. Tarabya’da karaya çıkacak. Önce simit yiyecek. Sonra bir bardak Rize turist çayından içecek ve İstanbul’un gürültüsünde kaybolacak… Bir yapabilse…