Kıyıyı seyre durmuşken,
Bir gece deniz
Beni de aldı,
Potasına aydınlığın.
Kıyıyı, beni, sigaramı, bardağımı.
Gülümsüyordu!..
….
Kıyıyı, beni
Alıp götürürken uğultulu dalgasıyla
Ve sigaramı
Ve bardağımı
Ve de umutlarımı.
Dalgınlığım Kalmıştı Biryerlerde?
UNUTMUŞ OLMALI!
………
O’nu da aldı sonra,
Bir dalgayla daha.
Alıp bir çırpıda,
Başka bir kıyıya kadar
Taşıdı,
Taşıdı muhteşem kabuğuyla.
Ve ben,
Bir kez daha unuturum beldi diye,
Sarılırım sigarama,
Bardağıma,
Ve Umutlarıma
Korkunç bir kaygıyla.
Bekir ÖZÇETİNKAYA
Kitap Yorumları - (0 Yorum)