İlk şiir kitabı 1962’de yayımlanan Melisa Gürpınar’ın otuz yıllık şiir serüveninin son halkalarından biri sayılabilen Çocukluğum ve Ölümüm, özellikle dil ve anlatımındaki yalınlıkla, usta işi bir yapıt olduğunu kolayca belli ediyor. Çocukluğum ve Ölümüm, şairin kullandığı tema, yinelenen sözcükler ve çağrışım sıralamaları göz önüne alınırsa, küçük şiir parçacıklarından oluşan bir tek uzun şiir. Melisa Gürpınar, Ben ölüm temasına, yani bu çok işlenmiş zorunlu sınav sorusuna yaklaşırken, ister istemez geride tarih, kent ve toplumsal değişimlerin izlerini kullanarak, yaşamımdan derlediğim acıklı ve gülünç ayrıntıları da öne çıkardım, diyor. Ölümün, doğadaki her türlü karşıtlık ve evrensel dönüşümlerin yanı sıra, olağan bir boyuta indirilebilmesi için, önce kendi yaşamının üzerinde denenmesi kaçınılmazdı.