Mühendislerin bizim toplumumuzdaki yeri farklıdır. Elbette saygı duyulur, önemsenirler. İşimiz düştüğünde laflarını can kulağıyla dinleriz. Fakat bir yandan da projenin detaylarına, derinlerine indiklerinde dikkatimiz dağılır, dinliyormuşuz gibi yaparız. Bazen de teknik, teknolojik konulara kafamız filmlerden edindiğimiz kadarına bastığı için akıl vermeye de çalışırız. Komiktir yani mühendisler karşısındaki sıradan insan hallerimiz.Bu kitap gerçek bir mühendisin, Türkiye’nin en önemli ulaşım projelerinden birinin tam içinde bulunan heyecanlı ve duyarlı bir mühendisin, biten devasa bir projenin ardından kendi kendisi ve bizlerle konuşmasını andırıyor. İnsani olan her şey var bu konuşmanın içinde; mutluluk, üzüntü, hayal kırıklığı, şaşkınlık, kızgınlık, pişmanlık, gurur, sevinç, başarı duygusu, rahatlama gibi.Haluk İbrahim Özmen’in, eskilerin deyimiyle “kalemi işlek”. Tatlı tatlı anlatıyor, anlattığı her şeyden bir yorum çıkarmayı ise bize bırakıyor. Haliyle sorduğu sorular, zihnimizde oluşturduğu soru işaretleri de önemli bir yönü bu kitabın.Mühendislik öğrencileri kadar biz sıradan meraklı faniler de keyifle okuyacaktır Boğazın Altından Geçerken Marmaray’ı, umarım. Ben öyle okudum zira. V.B.Bayrıl