Cemil Meriç: yükselikleri de, derinlikleri de okurlarının meçhulü olan bir zirve.Dücane Cündioğlu'nun Meriç üçlemesinin ikincisi olan bu kitapta mütefekkir Cemil Meriç anlatılıyor.Bu Ülke'den sansürlenen Ziya Gökalp eleştirisi, Cemil Meriç'in düşünce kronolojisi ve sosyalistliği, Osman övgüsü ve yergisi, İbn Haldun tutkusu ve H. Ziya eleştirisi... Cemil Meriç'in en çok tartışılan, hakkında en çok spekülasyon yapılan fikir yönü, tenkide ve takdire konu olan yönleriyle, ilk kez bu kitapta layık olduğu şekilde beliriyor.Bir Mabed İşçisi, Türkiye'nin layıkıyla tanımadığı bir Cemil Meriç'i mütefekkir Cemil Meriç'i bir başka ustanın kalemiyle anlatıyor ve yazarının ifadesiyle "Bir kuş ürkekliğiyle kaleme alınan bu eser, okurundan aynı ürkekliği kuşanmasını talep ediyor."
Meriç’i şu ana kadar hep övülerek dinledim. Eserlerindeki mesteden uslup bütün pürüzleri silerdi. Bir insanı sadece sevabıyla tanıyamayız, varsa yanlışları da bilinmeli. Aykırı bir Cemil Meriç analiziydi bu kitap. Yazarın art niyeti ve kıskançlığı söz konusu değil, hakikat bildiğini anlatmış, tıpkı Cemil Meriç gibi. Fakat şunu söyleyebilirim ki Cemil Meriç, o tezatlarıyla bile muhteşem insan, ancak çift taraflı bir analizle hakkıyla tanınabilir. Kitapta emek var, farkedeceksiniz. Yazara teşekkürler.
Halihazırda zaten Cemil Meriç’in fazla biyografisi yok. Ben de sadece Mustafa Armağan’ın “Düşüncenin Gökkuşağı” biyografisini okumuştum. İkisini kısmen karşılaştırma şansım doğdu böylece. Sayın Dücane’nin daha gerçekçi ve dürüst yaklaştığını söyleyebilirim. Cemil Meriç’in yapıtlarındaki veya röportajlarındaki ifadelerin satır aralarını okuyup, bunun gibi bir allamenin bile ne çeşit tezatlara gark olabileceğini bize göstermek istemiştir.
Dönemine göre oldukça cesur, hatta aykırı şeyler söyleyen Cemil Meriç’in günahıyla sevabıyla masaya yatırıldığı, oldukça cesur yazılmış bir kitap. Meriç’in hakikat aşkı ve üslubundaki şiirselliğinden dolayı döneminde çokça sorgulanmayan düşüncelerini yazar, adeta otopsi yapar gibi incelemiş ve Meriç’in hatalarını, açmazlarını seçtiği örneklerden, Ziya Gökalp, Hilmi Ziya Ülken ve özellikle Osmanlı hakkında seçtiği yorumlar üzerinden sıkı bir sorgulamaya tabi tutmuş. Madalyonun diğer yüzündeki Cemil Meriç’i tanımak için kesinlikle okuması gereken bir eser. Yazarın emeği özellikle takdire şayan.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Zamanında Cemil Meriç hatrı için alıp okumuştum. Nerden bilebilirdim ki Dücane’nin kibir abidesine dönüşeceğini.
Meriç’i şu ana kadar hep övülerek dinledim. Eserlerindeki mesteden uslup bütün pürüzleri silerdi. Bir insanı sadece sevabıyla tanıyamayız, varsa yanlışları da bilinmeli. Aykırı bir Cemil Meriç analiziydi bu kitap. Yazarın art niyeti ve kıskançlığı söz konusu değil, hakikat bildiğini anlatmış, tıpkı Cemil Meriç gibi. Fakat şunu söyleyebilirim ki Cemil Meriç, o tezatlarıyla bile muhteşem insan, ancak çift taraflı bir analizle hakkıyla tanınabilir. Kitapta emek var, farkedeceksiniz. Yazara teşekkürler.
Meriç’i tanıma adına güzel bir eser olmuş. fikir işçisinin nasıl olması gerektiği üzerine tartışılmaz eserlerden biri bence.
Halihazırda zaten Cemil Meriç’in fazla biyografisi yok. Ben de sadece Mustafa Armağan’ın “Düşüncenin Gökkuşağı” biyografisini okumuştum. İkisini kısmen karşılaştırma şansım doğdu böylece. Sayın Dücane’nin daha gerçekçi ve dürüst yaklaştığını söyleyebilirim. Cemil Meriç’in yapıtlarındaki veya röportajlarındaki ifadelerin satır aralarını okuyup, bunun gibi bir allamenin bile ne çeşit tezatlara gark olabileceğini bize göstermek istemiştir.
Dönemine göre oldukça cesur, hatta aykırı şeyler söyleyen Cemil Meriç’in günahıyla sevabıyla masaya yatırıldığı, oldukça cesur yazılmış bir kitap. Meriç’in hakikat aşkı ve üslubundaki şiirselliğinden dolayı döneminde çokça sorgulanmayan düşüncelerini yazar, adeta otopsi yapar gibi incelemiş ve Meriç’in hatalarını, açmazlarını seçtiği örneklerden, Ziya Gökalp, Hilmi Ziya Ülken ve özellikle Osmanlı hakkında seçtiği yorumlar üzerinden sıkı bir sorgulamaya tabi tutmuş. Madalyonun diğer yüzündeki Cemil Meriç’i tanımak için kesinlikle okuması gereken bir eser. Yazarın emeği özellikle takdire şayan.