Eserin öyküleri, bir iç döküşün en samimi halidir. Varlığının anlamını araştıran cümlelerin geleceğe ilişkin açtığı yol; amansız bir iç çekiştir. Onun öykülerinde dünyayı anlamaya çalışan bir çocuğun içten merakı ile karşılaşırsınız. Öyküleri boyunca sizi elinden tutmuş saf bir yürek ruhunun labirentlerinde gezdirir. Kafkaesk dünyası sanki bir aldatmacadır, umudun ışığı, hiç hissettirmeden virgüllerinde bile sezilir. Samimi bir öyküdür; kente düşmüş bir geçmişin gelecek alıştırması gibi. Acemiliklerini gizlemez. Sanki başkalarından söz eder, kendinden söz ederken. Kendini nasıl başkalarından ayırmıyorsa, geçmişi de bugün ve yarından ayırmaz… Bir yüz çizikliğidir onun sesi… Kalbinizin yüzünde hissetmeniz dileğimle…-Yelda Karataş-