E.D. Poulain’in öyküleri, doğrudan doğruya onun gezilerine dayanır. Bazen yüksekçe bir binanın penceresinden mahalleleri/evleri gözlemler. Her tabakadan insanları öykülerine konu edinir. Bazen yolculuk, bazen toplumsal bir olay, bazen tek başına bir bireydir konuları. Sade bir dil kullanır. Okuyucuyu yormaz, anlatmak istediklerini akıcı bir dille anlatır. Türk öykü yazımına yeni bir soluk getireceği muhakkak.