Bir şeyin bozulurken başka bir şeyi yaratması… Zıtların birliğini anlatan en iyi kelime bağbozumu olsa gerek. Böylesi bir resmin, şenliğin, karmaşanın artık çok eskilerde kaldığı düşünülse de, Antik Yunan’dan beri insanoğlunun yaptığı en şenlikli işlerden biri; büyük tekneler, teknelerin içinde yalınayak kadınlar, kadınların elini tutmuş tekne dışında onlarla beraber zıplayan adamlar, renk, sonsuz bir renk ve karmaşa… Birlik anlamında, kaos anlamında anarşizm kavramını, anarşist bir yaşamı anlatabilmek için kullanılacak en iyi resim bağbozumu şenliğinden başkası değildir. Her türlü sınıflaşmanın, hiyerarşinin, iktidarın ortadan kalktığı bir hayat özlemi ve bu özlemi her an köstekleyen, sekteye uğratan, her gün farklı şekillerde böyle bir şeyin imkansızlığından dem duran, “günlük” hayatın ve iktidar organlarının çabalarına kimi zaman ironik, kimi zaman ciddi, kimi zamansa militan bir şekilde dikkat çeken Süreyya Evren ve Rahmi G. Öğdül her yönüyle sistemi sorguluyor.