Avcıların yalan konuşmaları her yerde malumdur. Avcı yalanı darbımeseldir. Bununla birlikte vay o adamın hâline ki avcının hikâyelerine inanmayıp başını sallasın veya omuzlarını silksin veyahut da bıyık altı gülsün; avcı hemen alınıp artık hikâyelerin devamını söylemeyecek ve diyecek:    “Doğrudur, avcılar çok yalan konuşur ve benim arkadaşlarımın arasında da karmakarışık söyleyen çoktur. Ama ben ömrümde yalan söylemedim.”    “Hayır efendim, ne buyuruyorsunuz? Biz hiçbir zaman sizin sohbetinizin doğruluğundan şüphe etmiyoruz. Bizde gördüğünüz hâl, hayret alametidir, başka bir şey değil ve olamaz da.”    Avcı özürleri kabul etmeyip hikâyelerin devamını anlatmayacaktır. Bizim komşumuz avcı Kasım da bu kabil avcılardandır. Kış gecelerinde boş adamlar onun başına toplanıp konuştururlar. O da uzun uzadıya avcılığından, hünerinden, dört ayıyı bir günde öldürdüğünden, gece vakti darı tarlasında atmaca ve bıldırcın avladığından, silahsız giderken yolda yüz tilki gördüğünden bahseder ve bunun gibi sohbetler edip zamanın hoş geçmesini sağlar. Bu da kaydedilmelidir ki avcı Kasım’ın uydurma sohbetleri sadece ava dairdir. Kasım diğer konularda yalan söylemez.