Varoluştu BuAynaya yansıyanYarım kalmış hayatlarınBaştan yazılmalarının hikâyesiydiBir kadın olarak yaşamak özellikle Güneydoğu’da. Kadın olarak kendimizifark etmemiz keşfettiğimiz güzellikleri yaşanmışlıkları yürekten gelen feryatlayazıya dökmek gerekti.Geleneksel baskıların yoğun hissedildiği bir şehirde yaşamak ailede hissedilmesede çevre ve toplumun bakış açısını geleneksel baskıyı hepüzerimde hissettim. O yüzdendir ki, lise çağlarında yazmaya başladığımbirçok şiirimi heba etmişliğim canımı acıtsa da yeniden varoluşla yüreğimedeğenler kalemimden sayfalara akıyor ve akmaya devam edecek.Şiir yazmak kadın için zordu, şiirleri erkekler yazar ve yargılanmazlardı.Oysaki duygulu hassas kocaman yüreğine herkesi sığdıran olan kadındı,şiirlerin mısralarını süsleyen çiçeklere yıldızlara her güzel şeye benzetilen.Yüreğimdeki duygular söz olup akmak istiyordu, küçük bir deftere yazmaklabaşladı kitabın hikâyesi her şiir bittiğinde sanki yeni bir çocuk doğuyordu.Yıllardır kadın çalışmaları içinde binlerce kadınla yüz yüze gelmek onlaradokunmak hayat hikâyelerini dinlemek bazen acı bazen korku bazen çaresizliken önemlisi de sevgiyi hissetmek hayal ve empati kurmak bambaşkabir duyguydu.Bu hayalleri yaşadığım yaşattığım yaşayan herkes için mısralara döktüm.