“Analitik felsefe terimi, yirminci yüzyılın başından itibaren, özellikle Anglo-sakson coğrafyada, değişik adlar altında olup tümü dilin analizine dayanan felsefi araştırmaları belirtmek için yaygın olarak kullanılmıştır. Analitik felsefe söz konusu olduğunda, daha ilk bakışta şaşırtıcı olan şey, amajların, ilgi alanlarının ve yöntemlerin çeşitliliğidir. Bununla birlikte akımların, kuramların ve uygulamaların çeşitliliği içinde bütün bu araştırmalar, “analitik felsefe” toplu adlandırmasını haklı gösteren bir esin ortaklığının tanıklığını yapmaktadır. Söz konusu olan, her durumda felsefi problemleri dil açısından ele almak ve bu problemlere dil analizi yaparak bir çözüm aramaktır…” J.G. Rossi.Bu kitapta, frege’nin tümce-fonksiyon kuramı, Russel’ın belirli betimlemeler görüşü, mantıkçı-pozitivizmin anlam teorisi, Wittgenstein’ın Tractatus ve post-Tractatus dönemlerindeki dil anlayışı, Austin’in söz edimleri çözümlemesi gibi analitik felsefedeki başlıca yaklaşımların yanında, bu geleneğin mantık felsefesi alanındaki çeşitli uygulamaları ve Quine, Kripke gibi filozofların analiz ile ontoloji arasında kurdukları ilişkiler eleştirel bir bakış açısıyla sunulmaktadır.