Ölüm estetiği sahte-ölüm sonrası bir dirilme yaşıyor. Juggernaut’un (Jagannatha: Süreklilik Sağlayan Vashnu) devam etmesini sağlayan Tarihin Büyük Çarkı -Zeitgeist (Zaman Ruhu)- merkezinde ölümün çarkına haiz. Zeitgeist’ın hızı hiç değişmedi. Zamanın sonuna yaklaşırken yalnızca gerçeklik algımız hızlandı ve böylece günümüzün post-seküler çağında gerçekliğin asıl doğası herkes için daha ayırt edilebilir hale geldi. Çoğu insan yalnızca ölüm sırrını değil -Ölü olmak nasıl bir şey? -, pek çok tarz spekülasyonu da merak ediyorlar: Doğmadan önce neydim ya da neredeydim? Yaşam neden ölümde sonlanmak zorunda? Yaşam ve ölümden ayrı varlıksal haller var mı? Dünyanın her yerinde sokak köşelerinde hem konuşan kişiler arasında hem de sessizce akılların içlerinde “Neden hiçbir şey değil de bir şey var?” gibi metafiziğe duyulan tutkulu bir ilgiye ya da dinsel söylemlere rastlayabilirsiniz.