Tahir, sürüterek dışarı çıkardığı sandalyeyi yançevirip bir ayağını altına alarak oturdu. Yanını verdiğigüneşe bakıp, bir süre sobada ısınıyormuş gibi elleriniovuşturdu. Esnaftan topladığı boş bardaklarlakahveye girmek üzere olan garsona çay söyledi."Bana demi bir çay getir Kazım."Kazım omuzlarını sıkarak cevap verdi."Getireyim getirmesine de, yerinde olsam içerideotururdum Tahir Emi, güneşe aldanıp çıktın,soğuk çarpmasın sonra...""Bir şey olmaz, bu ayda bu hava her zaman bulunmaz.""Benden söylemesi" diyen Kazım haklıydı. Güneş kendinigösterse de bir hükmü yoktu. Üstelik dışarısıoturulmayacak kadar soğuktu.Hoş Tahir'in amacı da güneşin verimli ışınlarıylakemiklerini ısıtmak değildi zaten. Gözlerini yoldanayırmadığına göre birisini bekliyordu besbelli.
Kitap Yorumları - (0 Yorum)