Yaşamı boyunca kötülük, çirkinlik ve bönlükten sıkılan Baudelaire düş gücü ve ironi ile, pencerelerinin kanatlarını kapatarak güzel kokuların, renklerin ve seslerin birbirine yanıt verdiği esrik bir dünyaya doğru yola çıkar. Denizlerin ötesinde, gizemli kedilerin ve kösnül kadınların mesken tuttuğu bir peri sarayı kurar, simge ormanlarında dolaşır. Çiçekler aramak için oraya, cehennem’e iner. Kötülükten güzellik, mutsuzluktan mutlu anlar damıtır. Genel ahlaka saldırıdan 1857’de hüküm giyen büyük şair, iyinin de kötünün de ötesinde ‘güzel’in varlığına inandığı, unutulmaz dizelerinde coşkuyla bu ‘güzel’i şakıdı ve bize duyumsattı.