“Sanma ki; Aşk’a Düşmeden Elif Olunur..!”Gönül gözü der ki; kalben çıkılan her yol Yaratıcıya yollanmış gizli bir ağıttır. Kalbini iyi oku, yazılanı ruhunla hatmet. O zaman iç dünyanda hep bir umut, gizil bir dilek olacak. Sense; bekleyeceksin… Başına gelene sır diyeceksin. Sırrın üstünü örtmek değil ki bu. Vaktin gelmesini bekleyeceksin. Vakit Yaradan vaktidir, O’ tüm zamanlara hâkimdir ve anlarda saklar kendini. Sanırsın ki bu bir mucizedir. Hayır! Tanrının kendisidir. O’ayrı gömleklerle çıkar karşımıza lakin okumaya muktedir değilizdir. Tanrının tüm zamanlara anlara hâkimiyetinden asla şüphe etmeyeceksin. Suskunluğum ki ham oluşumdandır. Kalbimdeki sesi ifşa edebilme desturu verilinceye kadar da sükût etmeye razıyım.AŞKIMIZ, ÜZERİNE GÖLGE OLSUN…Güle dönsün, name yazılsın. Gülün Namesine Elif denilsin, sırrınaysa;… “MİŞKAT”