Olayların büyük bölümü hastanede geçiyor. Yazar hastanedeki gözlemlerine düşüncelerini, yorumlarını, eleştirilerini ekleyerek bence harika bir kitap çıkarmış ortaya. -…Hiçbir çağda insan kendi’yle bu kadar uğraşmamıştır. Günah ve kötülüklerimizi borsaya sürüyor, konvertibıl şeytanların kuyruğunu sevap düşüyle çiğniyor, spekülatörlerimizle tedavüle korku sürüyoruz. Tanrının bizi affetmek zorunda olduğuna inanıyoruz. Bir şeyler yapamamanın adını, komiklikten çıkarıyoruz.-Benim de bir zamanlar “ne derler” dinim vardı, bırakın bu ne derler dinini, ne derler’den arının çok hafifleyeceksiniz, hadi hoşçakalın!…-Çiçek, sevgiyi kurumsallaştırır, saksılı, seralı, buketli,akvaryumlu sureler okur insanoğluna…