Bir anneyle oğlunun ilişkileri çerçevesinde gösteri toplumu’nun çeşitli yönlerini yansıtan, ironi, pastiş ve parodilerin kol gezdiği, tipografik anlatımların öne çıktığı, postmodernite kulvarında koşan bu romanda, dünyada kalan son beş işçinin bir araya geldiği bir bilimkurgu öyküsünün yanı sıra, tüm antikahramanların yok olmakla var olmak arasındaki gergin hatta buluştukları yan öyküler de yer alıyor.