“İnsanın kendisini bırakıp gitmesinden daha derin tatil var mıdır?Hayatınızı değiştirmek istiyorsanız, sınırlarınızı nereye kadar zorlayabilirsiniz? Bütün kavramların fazlasıyla iç içe geçmiş olduğu günümüzde sınır tanımamak da bir çözüm olabilir mi? Öyleyse, tehlikeyi göze alacaksınız demektir...
Amélie Nothomb sevdiğim yazarlardan. Benim hayranlık duyduğum çok iyi 2 kitabı var. Biri Katilin Temizliği (Baskısı bulunmuyor. Yeniden bassalar şahane olacak…) diğeri de Kara Sohbet. Sınır Tanımayan Cesetler’de orta yaşlı ve orta halli kahramanımız, bir akşam yemek davetinde yeni tanıştığı biri tarafından, biri evinde ölecek olursa onu taksiye taşıyıp hastaneye götürmesi gerektiği, böylece, o birinin yolda ölmüş görüneceği, aksi takdirde ölüm kahramanımızın evinde gerçekleşmiş sayılacağından, bu durumun çok beter baş ağrıtacağına dair enteresan bir vaaza tâbi tutuluyor…Hemen ertesi gün kendisi yaşlarda bir adam tarafından evi ziyaret ediliyor; arabasının arızalandığını söyleyen ve telefonunu kullanmak isteyen yabancı, daha telefon edemeden kalbini tutarak ölüp kalıyor… Sonrası…ölen adamın yerine geçmek…–“Eğer bir konuk evinizde birdenbire ölüverirse sakın polise haber vermeyin. Bir taksi çağırın ve şoföre, rahatsızlanmış olan bu arkadaşınızla birlikte sizi hastaneye götürmesini söyleyin. Ölüm, acil servise vardığınızda fark edilecektir, siz de buna dayanarak adamın yolda öldüğünü söyleyebilirsiniz. Böylece, kimse başınızı ağrıtmayacaktır.”–“Sizin evinizde ölüyor; sinemada, bankada, kendi yatağında değil. Herifçioğlu öbür dünyayı boylamak için sizin evinizde olmayı beklemiş. Rastlantı diye bir şey yoktur. Eğer sizin evinizde ölmüşse, sizin de bu işte muhakkak bir rolünüz vardır.”
Nothomb 150 sayfadan fazla yazmayan bir yazar sanırım. Yazarın kitaplarına kendinizi kaptırıp gidiyorsunuz sonra bir bakıyorsunuz bitivermiş. Yazar bir telaş bir acele içinde yazıyor kitaplarını bir an önce son satırı yazma hevesinde sanki. Ama her şeye rağmen çok iyi bir yazar.
”Eğer bir konuk evinizde birdenbire ölüverirse sakın polisehaber vermeyin.”Giriş cümlesiyle beni içine çeken,çok severek okuduğum konusu keyifli bir roman.Yazarın tarzını çok sevdim.Keşke sayfa sayısı biraz fazla olsaymış çok çabuk bitti.
Kitap Yorumları - (3 Yorum)
Amélie Nothomb sevdiğim yazarlardan. Benim hayranlık duyduğum çok iyi 2 kitabı var. Biri Katilin Temizliği (Baskısı bulunmuyor. Yeniden bassalar şahane olacak…) diğeri de Kara Sohbet. Sınır Tanımayan Cesetler’de orta yaşlı ve orta halli kahramanımız, bir akşam yemek davetinde yeni tanıştığı biri tarafından, biri evinde ölecek olursa onu taksiye taşıyıp hastaneye götürmesi gerektiği, böylece, o birinin yolda ölmüş görüneceği, aksi takdirde ölüm kahramanımızın evinde gerçekleşmiş sayılacağından, bu durumun çok beter baş ağrıtacağına dair enteresan bir vaaza tâbi tutuluyor…Hemen ertesi gün kendisi yaşlarda bir adam tarafından evi ziyaret ediliyor; arabasının arızalandığını söyleyen ve telefonunu kullanmak isteyen yabancı, daha telefon edemeden kalbini tutarak ölüp kalıyor… Sonrası…ölen adamın yerine geçmek…–“Eğer bir konuk evinizde birdenbire ölüverirse sakın polise haber vermeyin. Bir taksi çağırın ve şoföre, rahatsızlanmış olan bu arkadaşınızla birlikte sizi hastaneye götürmesini söyleyin. Ölüm, acil servise vardığınızda fark edilecektir, siz de buna dayanarak adamın yolda öldüğünü söyleyebilirsiniz. Böylece, kimse başınızı ağrıtmayacaktır.”–“Sizin evinizde ölüyor; sinemada, bankada, kendi yatağında değil. Herifçioğlu öbür dünyayı boylamak için sizin evinizde olmayı beklemiş. Rastlantı diye bir şey yoktur. Eğer sizin evinizde ölmüşse, sizin de bu işte muhakkak bir rolünüz vardır.”
Nothomb 150 sayfadan fazla yazmayan bir yazar sanırım. Yazarın kitaplarına kendinizi kaptırıp gidiyorsunuz sonra bir bakıyorsunuz bitivermiş. Yazar bir telaş bir acele içinde yazıyor kitaplarını bir an önce son satırı yazma hevesinde sanki. Ama her şeye rağmen çok iyi bir yazar.
”Eğer bir konuk evinizde birdenbire ölüverirse sakın polisehaber vermeyin.”Giriş cümlesiyle beni içine çeken,çok severek okuduğum konusu keyifli bir roman.Yazarın tarzını çok sevdim.Keşke sayfa sayısı biraz fazla olsaymış çok çabuk bitti.