“Ama,” deyip susuyor ufaklık.“Ama ne?”“Yok bir şey.” Konuşmaya çekindiğini, yere, terliklerine baktığını, tekrar televizyon programını sormak için fırsat kolladığını hissediyorum.“Haydi, söyle,” diyorum. “Cesaretlendirmeliyim, ne düşündüğünü rahatlıkla söyleyebilmelisin, nasıl olsa haklısındır, ayrıca haklı olmamak da normaldir, demeliyim,” diye düşünüyorum.“Ama Godzilla kötülük yaptı. Bir sürü insanı ezdi. Hepsini öldürdü.”“Ah,” diyorum. Demek ki öyle.“Ah, ne?” diyor. “Godzilla kötü kalpli, o kadar.”“Kötü kalpli olabilir ama...” Bu işin içinden çıkamayacağımın farkındayım. İzafiyet teorisinden yola çıkarak dünyanın işleyişini anlatmam mümkün değil. Gel de ona, kedinin kuyruğunu çekmemesi, ortalığı dağıtmaması, organik ve inorganik çöpleri ayrı ayrı torbalara atması gerektiği halde, insanları ezse de bu yaptığının Godzilla’nın yanına kâr kalacağını anlat.
Kitap Yorumları - (0 Yorum)