nietzsche, çağımızın düşüncesini en çok etkileyen; modern düşüncenin postmodern tartışmalara doğru evrilmesine ışık tutan,bir düşünürdür. Dünyayı sabitlenen yapılar ve resimler içinde görmeyen anlayışa bağlı olarak anlam akışkan ve oluş içindeki doğasına uygun, aynı tarzda yinelenen ve anı yakalayan, anla ilişki kuran bir aktivite içinde hareketli karakter kazanır. Buna bağlı olarak da yorum da sürekli yinelenen ve her yinelenme sürecinde yeni anlamlar üreten bir mekanizmaya dönüşür.Sürekliliğin ve bu sürekliliğe bağlı oluşun ceryan ettiği bir dünyada Bilgikuramsal olarak perspektiflere dayalı bakışlardan sözedilebilir. Bu bağlamda, dili hareketi kılmak için, her türlü sistematize edici girişimden kaçınır. Söz ve söylem, dünyanın durağan olmayan yapısına uygun bir rol üstlenmek zorundadır ve bu rol; ancak anlamın akışkanllığı, yorumun çoğulluğu tarafından yerine getirilir. Sözün yaratıcı ışığı ve canlılığı ise ancak onun felsefi üslubuyla karakter kazanır.