“Hümanizm, tüm sınıf ve kökenlere açıktır; hümanizm, demokratik bir akındır; ayrıca hümanizm, bir ifşaat, keşif, özeleştiri ve kurtuluş sürecidir. Hatta Hümanizm, eleştiridir ve bu eleştiri, gücü ile etkisini, demokratik, seküler ve açık karakterinden alır. Hümanizmin özü, insanın tarihini, istisnasız hepimiz açısından kesintisiz bir kendini anlama ve kendini gerçekleştirme çabasında yatar. Onun için hümanistlerin çıkış noktası, dildir. Onun için okur olmak, hümanizmin temel özellikleri arasında yer alır ve yine aynı sebeple, yazar – entelektüeller, durum tanımı yapmanın yanında, olayların gidişatına etkin müdahale imkanlarını sezmek durumundadırlar.”