Bilimsel Bir Peri Masalı”Sigmund Freud’un biyografisini, yapıtlarını ve özellikle de yaşadığımız kültür içinde huzursuzluğun satır aralarına bile silinmiş bilgileliğini, yalnızlığını, acısını sezinleyebilmem için bu kadar gecikmem, bu yaşa gelmem gerekmezdi. Ama onun yaşadığı azınlık psikolojisinin koşulladığı “negatif özgürlüğü” anlayabilmem için, kimi kitaplarını okumanın, söylediklerini anlatmaya çalışmanın en ötesinde uzunca bir süre, (benim de) başat kültürlerin egemenlik alanının dışında yabancı bir kültür ve psikoloji ortamının içinde yaşamam; bilinçi iz sürmelerden ya da kaba öykünmelerden öte kimi yazgı birliklerinin getirdiği arayışların belirlediği, “günlük yaşamın psikopatolojisi”nin yönlendirdiği (hatta sürüklediği) bir rota ile onun Viyana ve Londra’daki çalışma odalarındaki psikoarkeolojiyi solumam; Vatikan Müzesi’nde Gradiva rölyefini seyretmeme; Roma’da Michelangelo’nun Musa’sı önünde saatler geçirmem ve sonra da çağında dünyanın ilk büyük kitaplığının oluşturulduğu Karnak Tapınağı’nda diz çökmem gerekiyormuş. Yaşadığı koşullarda oluşturduğu özgün bir hiyeroglif ile oya gibi işleyip tanımlamaya çalıştığı bilinçdışındaki tortuyu, “tamamlanmamışların diyalektiğini” ya da “bilimsel peri masalını” anlamadan özcesi Freud’un biyografisin ve kitaplarını okumadan Karl Marx’ın sıklıkla sözünü ettiği ‘toplumsal varlığı’ anlamanın sanıldığı gibi pek de öyle kolay olmayacağını bilmeliymişim.”